Tagarchief: Italië

Selectie 75: Antiche Terre, Valpolicella

Als tweede mogelijkheid voor een te koelen rode wijn komt Valpolicella uit Veneto in Italië in aanmerking. Voor de selectie verschillende Valpo’s ingeslagen. Het is uiteindelijk de Valpolicella Superiore van Antiche Terre geworden. Valpolicella is de gemaakt van dezelfde druiven die na het indrogen van de trossen omgetoverd kunnen worden tot een Amarone of Ripasso. Met de smaak zit het dus wel goed.

Deze wijn is serieuzer van karakter dan de meer frivole Bardolino. Mooie kleur, veel donker fruit, vloeibare kersen, beetje kruidigheid, mild en soepel met body. Wel om wat bij te eten, zoals BBQ, pizza en pasta, rood vlees, kazen en worstwaren. Trouwens ook lekker zonder te koelen.

De wijn komt van een vallei ten noordoosten van Verona en is gemaakt van verschillende druivensoorten (voor de liefhebbers: Rondinella, Corvinone en Corvina). De oogst is handmatig en er wordt zorgvuldig geselecteerd. De druiven worden kort ingedroogd. Na vergisting vindt vatrijping en vervolgens flesrijping plaats.

Selectie 74: Zenato, Bardolino

Zomers is het fijn om rode wijnen licht gekoeld te drinken. Niet zoals witte wijn, want dan valt de smaak weg. Een temperatuur van zo’n 13 tot 17 graden is prima. De wijn moet zich hiervoor wel lenen. Het koelen gebeurt meestal met lichte en fruitige wijnen.

Op zoek naar een lichte en fruitige wijn dus. Als eerste kwam hierbij de Italiaanse Bardolino bij mij op en naar bleek, terecht. Bardolino is lichtvoetig, je wordt er vrolijk van, je krijgt trek in buiten eten aan een lange tafel met een rood geblokt tafelkleed en je hoort in gedachten al Italiaanse mandolinemuziek. Kortom, Italiaanser kan niet.

De wijn heeft een prachtige doorschijnende, granaatappelrode kleur. De wijn ruikt naar kersen/cassis en de smaak is makkelijk, sappig en zit dicht tegen limonade aan, maar is wel “wijnig”. Zelfs haters van rode wijn kunnen dit waarderen. Lekker als terraswijn of bij een lichte lunch.

De wijn komt van Zenato, die als wijnmaker nauwelijks meer introductie behoeft. De wijnen van Zenato zijn altijd goed. De wijn komt van een klein gebiedje ten oosten van het Gardameer en is gemaakt van verschillende druivensoorten.

Selectie 72: Casale Vecchio, Montepulciano d’Abruzzo

Op een vakantie in de Abruzzen (Italië) heb ik ooit voor het eerst een Montepulciano d’Abruzzo geproefd. Een hele rijke wijn die goed paste bij de Bistecca alla Fiorentina die we toen aten (je weet wel, zo’n steak die je nooit op krijgt). In Italië is dit een vrij dure wijn. In Nederland is het vaak een goedkope wijn en is de dure helemaal niet te krijgen (de Italianen drinken de goede variant volgens mij zelf op en sturen ons de restjes bulkwijn). Ik heb er nu dan toch  een gevonden die meer kwaliteit heeft dan in Nederland gebruikelijk is, maar die toch niet zo duur is als in Italië.

De Montepulciano d’Abruzzo verwijst naar de druif Montepulciano. Dit moet niet verward worden met Rosso di Montepulciano. Deze wijnnaam verwijst naar een plaats in Zuid-Toscane. Dit alles om het makkelijk te maken.

De Montepulciano van Casale Vecchio die ik deze keer heb geselecteerd is een mooie, zachte en ronde wijn. Qua geur zijn er zogenaamde aardse tonen te ontdekken en een beetje tabak en rookgeur. De smaak is intens en de wijn heeft een stevige body en een goede afdronk met lengte.

Een prima wijn voor bij vleesgerechten, BBQ, harde kazen en gedroogd fruit.

Bij de productie rijpt de wijn 6 maanden in eiken fusten. Dit draagt bij aan de body van de wijn, zonder dat de wijn een dominante houtgeur/smaak mee krijgt. Kortom, naar mijn smaak een onberispelijke Montepulciano.

Selectie 66: Franciacorta

Voor de feestdagen kijk ik altijd uit naar een lekkere bruisende wijn. Die heb ik dit keer gevonden in de Franciacorta Brut Millesimato van het huis Monzio Compagnoni.

Op zich is Champagne een prima feestelijke wijn, maar er zijn veel goede alternatieven. Een heel mooi alternatief is de Italiaanse variant van Champagne, de Franciacorta. Franciacorta is een streek in Lombardije tussen de steden Bergamo en Brescia. De mousserende wijnen uit deze streek hebben een DOCG-status, de hoogste Italiaanse wijnclassificatie. Deze wijn wordt vaak gekwalificeerd als een van de beste mousserende wijnen ter wereld.

De Franciacorta wordt gemaakt volgens de methode traditionelle ofwel methode champanoise, dus net zo als Champagne. Het mag alleen geen Champagne heten. Het aardige is, dat het eigenlijk beter is dan de normale Champagne. De Franciacorta wordt namelijk gemaakt van de druiven van één oogstjaar. Champagne bestaat doorgaans uit wijnen van verschillende oogstjaren. Alleen in uitzonderlijk goede oogstjaren wordt een zogenaamde Vintage Champagne gemaakt van de oogst van dat jaar. In Italië is dat dus de normale gang van zaken. Dit kan, doordat Italië een veel stabieler klimaat heeft en er geen goede en slechte oogsten gemengd hoeven te worden.

De soort Franciacorta die ik heb gevonden is een Brut Millesimato 2017. Brut geeft het maximale suikergehalte aan, in dit geval  tussen 6 en 12 gram per liter. Niet helemaal beendroog dus. Millesimato wil zeggen: van één oogstjaar. Bovendien geldt bij een Millesimato als eis dat er rijping op de fles plaats vindt van minimaal 37 maanden (ja, in Italië luistert het nauw), waarvan 30 maanden met de gist nog in de fles.

Deze wijn is gemaakt van 80% Chardonnay en 20% Pinot Nero en wordt geproduceerd door Monzio Compagnoni. Dit wijnhuis heeft in mijn oude Italiaanse wijngids Gambero Rosso uit 2008 al vele vermeldingen van 2 glazen en zelfs een van drie glazen (tre bicchieri), de maximale beoordeling. Helaas is er verder niet veel te vinden over deze producent. Tot mijn verbazing hanteren zij in hun webwinkel fors hogere prijzen dan in Nederland.

Tot slot nog wat over het waarom van mijn keuze. Dat is eenvoudig: deze “Champagne” is heel erg lekker. Ruikt goed, naar brood/brioche en rijpe appel, is heel zacht van smaak en heeft een lange afdronk. Een “Champagne” waar je maag nu eens niet van samentrekt. Dit jaar kan de plantenbak van restjes worden gevrijwaard. Kan ook geschonken worden bij gerechten, zoals sushi, oesters, kreeft en – zoals ik kort geleden las – gefrituurde kip (Kentucky Fried Chicken). Voor de goede orde: de aanbevolen serveertemperatuur is 8 graden Celsius.

Selectie 62: Farnese Vini, Vanitá, Pecorino

Pecorino kennen we als Italiaanse schapenkaas en kan bijvoorbeeld uit Sardinië, Sicilië, Toscane, Umbrië, Basilicata of Lazio komen. De naam komt van pecora, schaap. Pecorino staat dan voor schaapje. Maar het is ook een druivensoort. Deze soort is aangeplant in de Abruzzen, aan de Adriatische kant van Italië, op de hoogte van Rome. Deze druivensoort heet zo, omdat de plaatselijke schapen er dol op zijn en er veel van eten. Bovendien schijnt de druiventros op een schapenkop te lijken. De Pecorino-wijn komt uit het gebied Terre de Chieti, een onderdeel van de Abruzzen, rond de stad Chieti.

Deze wijn heb ik uitgekozen, omdat het bij het proeven een echte zomerwijn bleek. Je drinkt het makkelijk weg, hoeft er niet direct wat bij te eten en de wijn heeft een lekkere, sappige frisheid. De smaak is subtiel  en is mooi in balans. De geur is zoetig en doet denken aan appel en ananas. De wijn is licht en droog met milde zuren. De afdronk is redelijk lang. Het alcoholpercentage is 12½, waardoor het makkelijk weg te drinken is, zonder dat je het gelijk voelt zitten. De Vanitá Pecorino heeft als prettigste eigenschap dat hij niet duur is.

Deze Vanitá Pecorino (Vanitá = IJdelheid; ik vertaal het maar als de ijdeltuit, wat een leuke wijnnaam is) komt van het huis Farnese Vini. Dit bedrijf is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een toonaangevend wijnhuis uit Zuid-Italië. Het is diverse keren uitgeroepen tot beste wijnproducent van Italië en diverse wijnen hebben medailles en internationale trofeeën gekregen. De thuisbasis is Castello Caldora, een kasteel uit de 16de eeuw in de Abruzzen. De wijnmakers van Farnese Vini maken gebruik van lokale druivenrassen, zoals naast de Pecorino, de Montepulciano d’ Abruzzo, Primitivo, Aglianico del Vulture, Fiano en Nero d’Avola. De wijngaarden van dit wijnhuis bevinden zich in Abruzzen, Puglia, Basilicata, Campania en Sicilië. De druiven worden handmatig geoogst, het liefst in de frisse ochtenduren, zodat de druiven hun maximale aromatische complexiteit behouden.