Tagarchief: Italië

Selectie 91: Villa St. Anna, Rosso di Montepulciano (halve fles)(Vegan)

Ik ben weer op zoek geweest naar halve flesjes wijn. Eigenlijk voornamelijk omdat mijn halve Ripassa van Zenato (selectie 60) wel erg duur geworden is (€ 10,45). Erg lekker, maar relatief veel geld voor een half flesje. Nu zijn halfjes altijd vrij duur, omdat vaak alleen de duurdere wijnen ook in halfjes worden aangeboden. Gelukkig heb ik nu weer een nieuwe gevonden die wat vriendelijker geprijsd en toch ook lekker is.

Het gaat om een Rosso di Montepulciano  uit Toscane. Ik heb deze in huis gehaald om even voor te proeven. Geen straf. Helaas vond ik het zo lekker dat ik er in een zondagmiddag al doorheen was en helemaal vergat een proefnotitie te maken. Ik kan dus alleen maar zeggen dat de wijn makkelijk weg drinkt. Verder doe ik dan maar een beroep op de beschrijving van de leverancier.

De wijnmakerij Villa Sant Anna is al ongeveer tweehonderd jaar in eigendom van de familie Simona Ruggeri Fabroni. Hier heerst wijnmaker Roberto Ferrini in de kelder, een ervaren vakman die tot het selecte groepje van beste wijnmakers van Italië behoort en herhaaldelijk is uitgeroepen tot de beste oenoloog van Italië.

De wijngaarden voor deze fraaie authentieke typische Toscaanse wijn liggen in de heuvels van Montepulciano op een hoogte van  250/300 meter kijkende naar het Zuidoosten. De Villa Sant Anna Rosso is het jonge broertje van de Vino Nobile en is een blend van 80% Sangiovese en 20% Cabernet  Sauvignon, Merlot, Canaiolo, Mammolo, Colorino. Rijping vindt plaats in eikenhouten vaten gedurende 10 maanden; in de fles daarna nog eens 8 maanden.

Afgebeeld is de 750 ml fles

Deze sappige wijn heeft de geur en smaak van zwarte kersen. De smaak wordt aangevuld met kruiden en hout, rijpe tannine. De Rosso di Montepulciano heeft een serieuze diepgang en persoonlijkheid. Donkere kersen, pruimen, menthol, tabak en zoethout zijn enkele van de vele tonen die we vinden in deze grote, rijke Rosso. Er is hier geen tekort aan persoonlijkheid. Deze Rosso heeft de structuur voor een geweldig drinkvenster. Heel veel wijn voor een betaalbare prijs. Al na het ontkurken ruik je de Toscaanse heuvels. 

Selectie 88: La Guardiense, Falanghina

Mijn importeur maakte mij attent op dit nieuwe wijnhuis in zijn stal, La Guardiense. Een bedrijf uit Campanië ten noordoosten van Napels. Van deze wijnmaker proefde ik o.a. deze Falanghina, die in hun wijngaard genaamd Janare is aangeplant. Een witte wijn van een voor mij totaal onbekende druivensoort. Het blijkt een echt autochtoon Italiaans ras te zijn, zoals er zo veel zijn in Italië. Italië heeft rond de 500 eigen druivensoorten, wat meer is dan in Frankrijk, Spanje en Griekenland samen. Het is voor mij, geloof ik, dan ook geen schande dat ik er nooit van gehoord had.

Na enig spitwerk blijkt de Falanghina een van de oudste Romeinse druivenvariëteiten te zijn, basis van de antieke Falerno; waarschijnlijk van Griekse afkomst (Phalanga). De soort geeft middelgrote trossen en levert in het zuiden van Italië opvallend frisse en levendige wijnen. De druif gedijt het best op de heuvelruggen rond Napels (Flegrea).

Allemaal leuk en aardig, maar eerst de kurk eraf en proeven. Bingo!, wat een aparte en lekkere wijn. Een zachte, ronde wijn, geurend naar appel, peer en perzik. Zeer toegankelijk en prettig drinkbaar met een intense smaak en een drogende afdronk.

De wijn gaat goed bij “hors d’oeuvres and seafood or vegetable dishes; excellent with white meats; perfect with soft cheeses; intriguing combination with Neapolitan pizza”. Hier citeer ik de wijnmaker zelf maar, want ik moet dat zelf allemaal nog uitproberen. Gezien de smaak echter, geloof ik dit onmiddellijk. Wat ook veel in beschrijvingen voorkomt, is een goede smaakcombinatie met salade caprese.

Selectie 80: Pietroso, Rosso di Montalcino

Voor een feestelijke rode wijn heb ik weer eens in mijn geliefde Italië (het land, niet de politiek) gezocht. Door een recente wijnproeverij kwam ik op het idee een van de betere Toscaanse wijnen aan te bieden, uit het dorp Montalcino in het Zuiden van Toscane. Uit Montalcino komt de cultwijn Brunello, maar die is tamelijk overprijsd (40 tot 60 euro is geen uitzondering). Een betere prijs/plezier verhouding heeft de iets lager geklasseerde wijn uit dit dorp, de Rosso di Montalcino.

De Rosso is voor 100% gemaakt van Sangiovese-druiven. De kleur is doorschijnend (wat niet wil zeggen dat het een lichte wijn is) en granaatappelrood. De geur doet denken aan rood fruit en kersen. De smaak is verfijnd en elegant. De wijn drinkt door zijn zachte tannines makkelijk, heeft heel lichte en goed versmolten houttonen en heeft een zeer lange afdronk. Het is zoals zo veel Italiaanse wijnen, wel echt een eetwijn. Past goed bij rood vlees, lam, wild, paddenstoelen, ossenstaart, gegrilde steaks en oude kaas.

Ik haal Hamersma ook maar even aan, die de jaargang 2017 van de Rosso van Pietroso met een 9 bekroonde. Hoor je het ook eens van een ander. “Je kunt natuurlijk je huis en aandelen verkopen en een Brunello di Montalcino aanschaffen. Verstandige liefhebbers weten echter beter en genieten Rosso di Montalcino. Minder duur, minder hout en altijd wellevend en charmant oudmodisch. Rood fruit, herfstzon. Ingetogen doch levendig van smaak, met fijne zuren en zachte tannines. En jawel, zelfs wat hout, maar een bescheiden vleug, want die vaten van 3000 liter groot zijn niet zo opdringerig met hun vanilleparfum en houtzagerijgeuren, doch geven slechts wat voorname ondertimmering van deze sjiek smakende Rosso op Brunelloniveau.”

Wijnboerderij Pietroso ontstond in 1970 in Montalcino dankzij de passie van wijnmaker Domenico Berni. Het bedrijf beslaat 13 hectare. De wijngaarden zijn volledig beplant met Sangiovese druiven. De hoogte waarop de wijngaarden zich bevinden varieert tussen de 350 en 450 meter boven zeeniveau, waardoor de druiven geleidelijk rijpen. Dit is belangrijk, omdat de zomers steeds heter en droger worden. De druiven worden in de zomer grondig uitgedund en volledig handmatig geoogst in oktober.

Selectie 77: Biscardo, Corvina / Cabernet Sauvignon

Voor de rode wijn voor deze nazomer heb ik gekozen uit verschillende Cabernet Sauvignon wijnen. Min of meer bij toeval zat daar een mix-wijn tussen van Corvina (de druif die in normaal in de Amarone gaat) en Cabernet Sauvignon. Je begrijpt het al, die moet uit Italië komen. Deze mix-wijn sprong er wel uit, qua soepelheid en doordrinkbaarheid.

De wijn heeft een kersengeur, is zacht met makkelijke tannines, sappig en niet te zwaar. Drinken op de nieuwe kamertemperatuur van 17 à 18 graden. De wijn is lekker bij de borrel, BBQ, lichte hoofdgerechten en pasta’s. De wijn heeft sinds de aanmaak nog enkele jaren gerijpt bij de wijnmaker en is daarom intussen prima op dronk.

De wijn komt uit de Veneto-streek en is gemaakt door de broers Maurizio en Martino Biscardo. Prima wijnmakers die staan in een familietraditie van 150 jaar. Van Biscardo selecteerde ik al eerder een puike witte Lugana (selectie 43).