Maandelijks archief: februari 2020

Selectie 45 en 46: Ruby en Tawny Port van Niepoort

Volgens mij hoort een goede Port bij mijn assortiment. Daarom wil ik de standaard Portwijnen van Niepoort graag toevoegen aan mijn selecties. Eerst even ter uitleg: een Portwijn is een rode Dourowijn, die wordt versterkt met brandewijn. Het alcohol percentage is daardoor hoger dan van gewone wijn. Bij Niepoort heeft de Port 19,5% tot 20% alcohol. Niet weinig, daarom zijn Portglazen ook wat kleiner dan wijnglazen.

Over de Port van Niepoort kan ik niet zo veel zeggen. Iedereen heeft zo zijn eigen favoriete Portmerk en voor mijn smaak is dat Niepoort.

Een Ruby Port wordt gemaakt op z’n fruit. Bij hele goede oogsten in een bepaald jaar worden zogenaamde vintages op de markt gebracht. Dit zijn Ruby Portwijnen die door hun hoge oogstkwaliteit nog eindeloos op de fles kunnen  doorrijpen. Een gewone Ruby, zoals ik die nu aanbied, wordt samengesteld uit de oogsten van meerdere jaren en kan je eigenlijk maar beter gelijk opdrinken. Het fruitige karakter gaat immers, anders dan bij een vintage, op den duur verloren. Ruby’s omschrijf ik qua smaak altijd als vloeibare jam.

                                                          Selectie 45: Ruby

Een Tawny Port rijpt op het vat en heeft daardoor een taanachtige (enigszins verbruinde) kleur. In het vat komt de wijn namelijk in contact met zuurstof, waardoor oxidatie plaatsvindt (net zoals een geschilde appel verbruint). De smaak is minder fruitig en meer gerijpt; vloeibare rozijnen. Het is een kwestie van smaak waar je de voorkeur aan geeft, een Ruby of een Tawny. Bij twijfel is het devies: beide proberen.

                                                        Selectie 46: Tawny

Niepoort is gevestigd in Vila Nova de Gaia, gelegen aan de Douro tegenover Porto. Niepoort is door de Nederlander Eduard Kebe in 1842 opgericht. In 1847 trad Franciscus Marius van der Niepoort toe als zakenpartner. Omdat Kebe niet lang daarna overleed kwam het Porthuis in volledig eigendom van de familie Van der Niepoort. De tegenwoordige (sinds 2012) wijnmaker is Dirk van der Niepoort (1964) en daarmee is de 5e generatie aan het bewind.

Selectie 44: Syrah van Paul Mas

Omdat de door mij in eerste instantie bedachte rode Sangiovese wijnen uit Italië een beetje tegenvielen, ben ik uitgeweken naar de ons vertrouwde wijnmaker uit Frankrijk, Paul Mas. Van Paul Mas bood ik eerder aan een rode Grenache Noir, een Rosé de Syrah en een witte Viognier/Sauvignon Blanc. Allemaal goed en zeker niet te duur. Nu koos ik voor de Syrah, diezelfde druif waarvan zijn Rosé is gemaakt. Syrah is wat mij betreft altijd lekker. De druif geeft stevige, maar toch elegante wijnen met veel geur en smaak. Nou daar ben ik wel voor te porren.

Bij het proeven ontdekten we in de geur donker fruit en zo hoort het ook. Het is een vlezige wijn die goed past bij rood vlees. Een biefstuk-, BBQ- en borrelwijn waaraan alles klopt.

Ik ga maar niet meer vertellen dat Paul Mas een hele grote speler in Zuid-Frankrijk is. Dat is allemaal terug te lezen in mijn beschrijvingen van de eerder aangeboden wijnen van onze vriend Paul.

Selectie 43: Lugana van Biscardo

Lugana is een witte wijn uit een heel klein gebiedje ten Zuiden van het Garda-meer. Heeft dus niets te maken met Lugano, een plaats in het Zuiden van Zwitserland. Je ziet de Lugana’s niet veel, maar als ze in een Italiaans restaurant op de kaart staan, kan ik het nooit laten een glas, of als er meer liefhebbers zijn, een fles te bestellen. De Lugana is gemaakt van de Trebbiano-druif, zoals heel veel witte wijnen in Italië. Vaak zijn deze wijnen nogal vlak van smaak, maar de Trebbiano uit Lugana heeft echt een onderscheidende smaak. Sommigen beweren – ik kan het niet controleren –  dat het hier eigenlijk een andere druivensoort betreft dan de gangbare Trebbiano. Ze noemen de druif Turbiana.

De Lugana is strak droog en heel fris van smaak en heeft voor Italiaanse begrippen veel smaak. Het aardige bij het proeven was, dat zowel mijn mede-proevers als ik, spontaan gerechten begonnen op te noemen waar deze wijn lekker bij zou zijn. Ik heb het snel opgeschreven: bij de borrel, bij antipasti (zoals vleeswaren en olijven), bij risotto en bij grote garnalen.

De wijnmaker is Biscardo. Het bedrijf is opgericht in 1878 door Terence Biscardo. Vandaag de dag geven de broers Maurizio en Martino Biscardo leiding aan het traditionele familiebedrijf. De wijnen van Biscardo staan bekend om hun gevaarlijke drinkbaarheid en uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. Deze Biscardo Lugana is hier een goed voorbeeld van.

De wijngaarden van de Biscardo Lugana bevinden zich op een krijt-klei bodem, ontstaan ​​in de post-ijstijd. De bodem heeft een hoge concentratie kalk, met een grote hoeveelheid rotsen en stenen; heel geschikt voor de productie van hoogwaardige witte wijnen. De kalk maakt immers droge en mineralige wijnen mogelijk.

De wijn wordt door Biscardo “Moreno Bianco” genoemd. Ik kan het niet vertalen, maar wie weet gaat het hier om witte (eind)morenen, wat goed zou kunnen als er sprake is van een ijstijd en van kalk. Alleen de gedachte de ijstijd maakt de wijn voor mij al aantrekkelijk in dit warme tijdperk.