Ook bij de rode wijn heb ik dit keer niet beknibbeld. Op reis in Noord-Portugal langs de Douro ontdekte ik de Douro-wijn van Ramos Pinto. Een geweldige wijn, beter nog (maar ook een stukje duurder) dan de Douro van Crasto van mijn vorige selectie. Na lang zoeken eindelijk in Nederland gevonden, maar het leek toch erg veel op de vorige Douro. Ik geef het dan ook alleen maar mee als tip, mocht je er eens tegenaan lopen. In dezelfde sfeer blijvend, vond ik uiteindelijk een Spaanse Douro. Die heet daar Ribera del Duero.
Een Spaanse Ribera del Duero heeft een heel ander karakter dat de Portugese Douro wijnen. Het klimaat is anders en de gebruikte druivensoorten zijn anders. De wijn die ik heb gevonden is gemaakt van Tempranillo, wat het maakt tot een echte wijn-wijn.
De Romántica van Bardos (wat een fijne naam alleen al) is een crianza, tussen jong (joven) en gerijpt (reserva) in. Dit betekent 14 maanden houtlagering op Frans eiken, maar nog wel voldoende fruit om nog wijn te proeven. Bij het proeven noteerden we een stevige geur, een intense smaak (donker fruit) en een behoorlijke body. Aardig wat tannine, maar zeker niet vervelend en milde zuren. De afdronk is tamelijk lang. Volgens zoonlief en mede-proever Sjoerd is dit een wijn waar je vrolijk van wordt. En als die vrolijk wordt wil dat heel wat zeggen.
Omdat wij altijd nogal kort zijn in onze beschrijving, citeer ik maar weer wat ik zoal vind bij anderen: “De Crianza maakt al indruk met het donkere granaatrood en paarse reflexen. Bovendien inspireert de intense, verleidelijke geur van rijpe bramen, bosbessen en zwarte kersen, vergezeld door ceder, tabak, zoethout en kruiden. In de mond is de Romántica sappig, met geconcentreerd fruit, dat doordrongen is van een fijne zuurgraad, terwijl de zijdeachtige, gepolijste tannines een elegant kader vormen. De wijnboeren van Bodegas de Bardos hebben een buitengewoon sensuele Ribera del Duero in de fles gevuld, waarin niet alleen het uiterlijk inspireert, maar vooral de elegante algehele compositie. Een wijn voor romantische uren? Absoluut! Een tempranillo die goed past bij langzaam gestoofde lamsbout, Ibérico of gegrilde zwaardvis. Een klassieker is deze tempranillo in combinatie met gerijpte manchego.” Niets meer aan toe voegen, behalve een omschrijving van de afdronk die ik je niet wil onthouden: “een aangename afdronk van zwart fruit en kreupelhout.” Wie wil dat nou niet.
