Categoriearchief: rosé wijn

Selectie 100: Cellar Masroich, DO Montsant, Sola Fred Rosat

De wijnen van selectie 99, 100 en 101 komen dit keer uit Montsant, Spanje . Dit wijngebied ligt in het zuiden van Catalonië, onder Barcelona, ter hoogte van Tarragona, zo’n 35 km van de kust af. Het is een hoefijzervormig gebied dat het beroemde wijngebied van Priorat vrijwel omsluit. Het verschil tussen de gebieden is de grondsoort. Priorat heeft een bodem van leisteen, Montsant van klei en leem op een fossiele kalkbasis. De wijnen van Montsant zijn dan ook iets lichter en gelukkig ook stukken goedkoper dan die van Priorat.

De wijngaarden liggen in een mooi heuvelachtig gebied, tussen hellingen met amandel- en olijfboomgaarden en pijnbomen. Het klimaat is mediterraan met continentale invloeden. Zo nu en dan komen hagel en vorst voor, maar over het algemeen ligt dit gebied beschut. De druivensoorten in Montsant zijn voornamelijk Garnacha en Cariñena voor de rode en Macabeo en witte Grenache voor de witte wijnen.

Cellar Masroig, opgericht in 1917, is een familiebedrijf en één van de belangrijkste wijndomeinen in de streek. Het domein omvat zo’n 500 ha wijngaarden en heeft ook verschillende olijfboomgaarden. Masroig gebruikt moderne en steeds evoluerende technieken om authentieke wijnen te maken. Er worden wijnen in drie kwaliteitscategorieën geproduceerd.

De rosé die ik heb gekozen is van het instapkwaliteitsniveau van Masroig. Dat klinkt als gemiste kans, maar dat is het niet. De Rosado heeft een typerende Spaanse kleur, of te wel is mooi helder rood en is een uitermate frisse wijn. Gul in geur (aardbei) en smaak en met een licht bittertje in de afdronk. Blijft overeind in de wind op je tuinterras, want het is een lekker stevige rosé. Geen lulletje roséwater om zo te zeggen. Pas wel op, want deze gezellige rosé bevat wel 14% alcohol.

De Rosat is gemaakt van rode Grenache en Carignan en heeft geen hout gehad. Een fijne wijn voor buiten, bijvoorbeeld bij de barbecue.

Selectie 87: Pradorey, Rosado

Helemaal tegen mijn gewoonte in heb ik deze wijn nog niet geproefd. Ik heb sinds het uitkomen eergisteren van de resultaten van het rosé wijnconcours van het vakblad Perswijn nog geen tijd gehad deze wijn in huis te halen en te proeven. Maar ik ben er van overtuigd dat dit een kwalitatief zeer goede wijn is, tegen een schappelijke prijs. Dit komt in de eerste plaats door de wijnstreek. De wijn komt uit de Ribera del Duero, op dit moment de streek waar de beste Spaanse wijnen vandaan komen. In de tweede plaats staat het wijnhuis voor kwaliteit. De wijn komt van Pradorey, een wijnhuis dat in een ander wijnconcours van Perswijn voor witte wijnen dit jaar de eerste prijs won (deze wijn ga ik in het najaar aanbieden). Tenslotte vertrouw ik de jury van Perswijn bij het toekennen van de derde prijs. Ik ga blind af op de beschrijving van de wijn in het juryrapport. Deze beschrijving neem ik hieronder integraal over.

Gelukkig! In Spanje zijn nog bedrijven die de durf hebben rosé te maken met veel kleur, zoals Pradorey in Ribera del Duero. Niks mode, maar gewoon kracht en smaak. Pradorey is een grote bodega in de streek, met een hele serie rode wijnen, ook in het luxe prijssegment. Logisch, daar is Ribera del Duero ook vermaard om. Maar rosé mag niet ontbreken. Hier is gekozen voor een wat langer schilcontact en gisting op de eigen gisten, waardoor de wijn veel meer kleur heeft dan we tegenwoordig gewend zijn. Hij is gemaakt van merlot en tempranillo, elk voor de helft. Merlot rondt de tempranillo in deze blend mooi af en geeft hem een zacht karakter. Ook bijzonder is de rijping op barriques (houten vaten, AJ) gedurende twee maanden, wat je in de geur duidelijk merkt. Het overheerst niet, vinden we, maar je moet er wel van houden, het levert een ander type rosé op. Meer iets voor bij de maaltijd dan als aperitief. Maar wel een mooi en bijzonder glas.

Proefnotitie:   Geur: open, toast, houttoets, kruidig, bessen, kersen.

                        Smaak: rond, sappig, hout, kracht, goede frisheid, zuren, lengte.

Zo ziet de rosado er uit. Apart toch.

Aan het juryrapport valt voor mij niet veel aan toe te voegen. Alleen nog de notitie van de importeur:

De druiven worden op rijpheid geselecteerd en handmatig geoogst. Na een korte inwerking op de schillen worden de druiven geperst en volgt een spontane eerste vergisting.
De wijn is vrij intens voor rosé, bijna frambozen rood, helder en schitterend. In de neus zeer aromatisch, veel rood fruit met een elegant getoast aroma en een lichte vanille toets van de houtrijping. In de mond vol en romig met ook weer klein rood fruit, vlezig met een mooi niet te dominant zuurtje. Lekker bij gekruide vistartaar, krab, tonijn, gegrilde vette vis als zalm, pikante kipgerechten, pasta’s en risotto.

Selectie 86: Domaine Laffitte, Rosé Malbec / Merlot

Deze rosé heeft de populaire bleekroze kleur. Door de gebruikte druiven is hij echter zeker niet bleek of slap van smaak. De wijn is flink aromatisch en ruikt naar klein rood fruit, met name framboos. De smaak is niet zoet – altijd fijn voor een rosé – maar fris droog. Dit doet de wijn uitstijgen boven het limonade-achtige karakter van veel andere roséwijnen en maakt het een echte wijn-wijn.

De wijn heeft een zomers karakter en is lekker om zo te drinken of gecombineerd met frisse salades, gegrild vlees, tonijn of bijvoorbeeld een salade caprese.

Voor de makers verwijs ik naar de beschrijving bij de witte wijn van Domaine Laffitte (selectie 85).

Selectie 50: Gris de Gris Rosé, Dune

Deze wijn kwam in mijn proefpakketje van rosé’s met name door de interessante naam. Volgens mijn wijnleverancier worden daar sloten van verkocht. Na het proeven kan ik me daar wel wat bij voorstellen.

Allereerst over de naam. Een vin gris is een wijn die gemaakt wordt van lichtgekleurde blauwe druiven. In dit geval Grenache en Carignan. De naam Gris de Gris (dat is dus dubbelop) is geloof ik een beetje een overdrijving, al moet ik zeggen dat deze wijn inderdaad wel heel weinig kleur heeft.

De wijn is van de Cave Cooperative Sabledoc uit Zuid-Frankrijk, meer precies uit de Camargue, vlakbij Aigues-Mortes. Omdat een cave cooperative meestal geen aanbeveling voor de kwaliteit is, staat de toevoeging cooperative niet op het etiket. Slim gedaan, want de kwaliteit is inderdaad beter dan je van een coöoperatie mag verwachten. Als wijnnaam is gekozen voor Dune. Dat verwijst naar de zandgrond waarop de wijn wordt verbouwd. Door de zandgrond zijn de wijnstokken nooit aangetast door de druifluis, wat in Europa vrij uniek is.

Bij het proeven noteerden wij een zeer bleekroze kleur; een gebrek aan kleur, dat zich zeker niet vertaalt in een gebrek aan smaak. De geur is snoepjesachtig. Volgens de wijnmaker ruikt hij naar siroop van witte perziken en mandarijnen. Ik ben zo vrij dat wat vergezocht te vinden. De wijn is zacht en elegant van smaak en heeft een zoete aandronk en een frisse afdronk. Het is een verkwikkende wijn, die het goed zal doen in de komende warme zomermaanden.

Selectie 37: Rosé van La Villette

Elke zomer probeer ik weer een rosé met smaak te vinden. Dat is niet altijd makkelijk. Rosé wil nogal eens zuurtjes-achtig smaken, heel zoet zijn of juist heel weinig smaak hebben. Tot nu toe heb ik steeds een smaakvolle rosé kunnen vinden onder de vrij donkerroze gekleurde wijnen, gemaakt van sterk geurende druiven. Dit keer wilde ik nu ook wel eens zo’n modieuze bleekroze fles hebben. Gelukkig was daar de rosé van La Villette. Mooie bleke kleur en tóch veel smaak.

De La Villette rosé is gemaakt van Grenache en Cinsault, traditionele smaakrijke Zuid Franse druivensoorten (uit de regio rond Carcassonne). De smaak is fris, fruitig en enigszins honingachtig. Makkelijk drinkbaar, net zoals het andere succesnummer van La Villette, de Chardonnay (zie selectie 18).Voor de beschrijving van Maison de La Villette verwijs ik naar de beschrijving in selectie 18. Wie regelmatig de Chardonnay van La Villette heeft gedronken, weet dat dit huis heel goede wijn kan maken voor een schappelijke prijs.