Tagarchief: Italië

Selectie 61: Vigneti del Salento, I Muri, Primitivo

Selectie 61 is uit nood geboren. Bij het proeven kon ik niet kiezen tussen een Zinfandel en een Primitivo. Allebei lekker en min of meer hetzelfde. Niet zo verwonderlijk, want verwantschapsonderzoek heeft uitgewezen dat de Amerikaanse Zinfandel dezelfde druif is als de Italiaanse Primitivo. Omdat het dan ook eigenlijk niet meer uitmaakt welke van de twee ik aanbied, heb ik gekozen voor de Zinfandel, louter om ook eens een Amerikaanse wijn te kunnen aanbieden. Niet echt langs de lijnen van de inhoud dus.

Mijn keuze werd al snel afgestraft. De Zinfandel is niet of nauwelijks leverbaar. Dit geldt voor alle Amerikaanse wijnen. Ik heb intussen al verschillende verklaringen gehoord. Zo zegt de een dat het door de Corona-crisis komt en de ander dat het door de Brexit komt. Amerikaanse wijnen gaan eerst naar het VK en blijven daar vervolgens steken. Om deze reden heb ik mijn bestellingen alsnog omgezet naar de Primitivo van Vigneti del Salento.

Primitivo is een van de grote succesnummers uit Puglia, een provincie in Zuid-Italië. Een volle wijn met een zonovergoten karakter en zachte tannines. De wijn wordt gemaakt door Vigneti del Salento, alias het wijnhuis Farnese Vini. Dit is een weliswaar jong, maar groot en toonaangevend wijnhuis uit Italië .

Selectie 60: Zenato, Ripassa (375 ml)

De Ripassa van Zenato heb ik al eens, maar dan als hele fles, aangeboden. De beschrijving kan je lezen bij selectie #16 van 4 december 2017. In het kort is de Ripassa het kleine broertje van de topwijn Amarone. Bij Zenato, een echte Italiaanse topproducent, wordt de Ripassa gemaakt van een mix van de gewone basiswijn Valpolicella en de kostbare Amarone. De Ripassa heeft een aroma van gekonfijt fruit en kruiden (kruidnagel). Een stevige body, milde zuren, zachte tannines en een lange afdronk. Past goed bij wild en gegrild en gebraden vlees.

De reden om van deze wijn nu een halfje aan te bieden is dat er van verschillende kanten gevraagd is om ook eens halve flessen aan te bieden. Dat is gemakkelijk als niet iedereen rood of niet iedereen wit drinkt. Een hele fles is dan vaak eigenlijk te groot om open te maken en je blijft altijd met restjes zitten, die dan eigenlijk weer vrij snel moeten worden opgedronken.

Voor deze ronde had ik om maar eens even te proeven twee halfjes uitgekozen, een witte en een rode Bergerac. Dat is mij slecht bekomen. De witte had kurk en de rode was niet veel zaaks. Toen heb ik maar besloten om eerst deze oude bekende Ripassa aan te bieden. Als dit wat wordt, ga ik ook op zoek naar een goed halfje wit.

De Ripassa is niet goedkoop, als hele fles niet en als kleintje dan natuurlijk al helemaal niet. Maar dan heb je wel wat bijzonders.

Selectie 52: Cielo e Terra, Rosso Toscana, Gran Passaia

Bij het selecteren van de wijn voor september heeft bij mij een rol gespeeld dat ik dit jaar mijn jaarlijkse septemberreisje naar Italië moet missen. Al mijmerend over groene heuvels bedacht ik mij dat ik nog nooit een wijn van de Sangiovese druif heb aangeboden. En dat terwijl heel Italië er vol mee staat en ik dat toch wel een erg lekkere druivensoort vind. Denk aan benamingen als Chianti, Brunello, Rosso di Montalcino en je ruikt en proeft het kersenfruit.

Op zoek naar Sangiovese kwam ik uit bij de Rosso Toscana van de producent Cielo e Terra, genaamd Gran Passaia. Dat Passaia verwijst naar het indrogen van druiven, alvorens te vergisten, zoals ook bij bijvoorbeeld Amarone gebeurt.

De wijn heeft een dieprode kleur, wat Italianen Grenato (granaat) noemen. Hij ruikt licht zoetig naar noga en Engels drop (maar dit zijn geen wijntermen). De tannines zijn zacht, de zuren zijn mild en de wijn is licht zoetig en heeft de kenmerkende kersensmaak. Nou, als je wil mijmeren over Italië dan ben je bij deze wijn aan het goede adres. Ik krijg onmiddellijk beelden van buiten eten, dampende pizza’s en mooie nazomers.

De fles is een verhaal apart; zelden zo’n zware fles gehad. Dit wordt gedaan om de kwaliteit van de wijn te onderstrepen, maar dat is in dit geval eigenlijk niet nodig. Ik vind hem zo ook wel goed.

De producent Cielo e Terra is opgericht in 1908 door wijnboeren uit de Veneto-streek. Door het grote volume kan een constante kwaliteit en een prettige prijs worden gegarandeerd.

Selectie 43: Lugana van Biscardo

Lugana is een witte wijn uit een heel klein gebiedje ten Zuiden van het Garda-meer. Heeft dus niets te maken met Lugano, een plaats in het Zuiden van Zwitserland. Je ziet de Lugana’s niet veel, maar als ze in een Italiaans restaurant op de kaart staan, kan ik het nooit laten een glas, of als er meer liefhebbers zijn, een fles te bestellen. De Lugana is gemaakt van de Trebbiano-druif, zoals heel veel witte wijnen in Italië. Vaak zijn deze wijnen nogal vlak van smaak, maar de Trebbiano uit Lugana heeft echt een onderscheidende smaak. Sommigen beweren – ik kan het niet controleren –  dat het hier eigenlijk een andere druivensoort betreft dan de gangbare Trebbiano. Ze noemen de druif Turbiana.

De Lugana is strak droog en heel fris van smaak en heeft voor Italiaanse begrippen veel smaak. Het aardige bij het proeven was, dat zowel mijn mede-proevers als ik, spontaan gerechten begonnen op te noemen waar deze wijn lekker bij zou zijn. Ik heb het snel opgeschreven: bij de borrel, bij antipasti (zoals vleeswaren en olijven), bij risotto en bij grote garnalen.

De wijnmaker is Biscardo. Het bedrijf is opgericht in 1878 door Terence Biscardo. Vandaag de dag geven de broers Maurizio en Martino Biscardo leiding aan het traditionele familiebedrijf. De wijnen van Biscardo staan bekend om hun gevaarlijke drinkbaarheid en uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. Deze Biscardo Lugana is hier een goed voorbeeld van.

De wijngaarden van de Biscardo Lugana bevinden zich op een krijt-klei bodem, ontstaan ​​in de post-ijstijd. De bodem heeft een hoge concentratie kalk, met een grote hoeveelheid rotsen en stenen; heel geschikt voor de productie van hoogwaardige witte wijnen. De kalk maakt immers droge en mineralige wijnen mogelijk.

De wijn wordt door Biscardo “Moreno Bianco” genoemd. Ik kan het niet vertalen, maar wie weet gaat het hier om witte (eind)morenen, wat goed zou kunnen als er sprake is van een ijstijd en van kalk. Alleen de gedachte de ijstijd maakt de wijn voor mij al aantrekkelijk in dit warme tijdperk.

Selectie 39: Pinot Grigio van Zenato

Omdat ik niet kan kiezen tussen de verschillende stijlen Pinot Gris heb ik ook de Pinot Grigio della Venezie van Zenato geselecteerd. Deze Italiaan is van de meer frisse en droge stijl. Ik laat de keuze open. Je kan deze bestellen of de meer traditionele, volle en kruidige van Wolfberger. Of je kan gaan voor de goedkoopste of voor van allebei wat.

De Pinot Grigio delle Venezie van Zenato is zoals gezegd meer van het droge en frisse type. De geur is verfijnd en de smaak zacht en licht kruidig. De balans tussen zoet en zuur is perfect en afdronk is lang. Zenato biedt meer subtiliteit, waar de Wolfberger meer recht toe recht aan is. Volgens Zenato is de wijn ideaal als aperitief, bij koude hors d’oeuvres of vissoep.

Van Zenato weten we dat het een goede wijnmaker is; Zenato behoort tot de betere Italiaanse wijnhuizen. Eerder selecteerde ik al  van Zenato: de Soave (selectie 5), de Ripassa en de Amarone (selecties 16 en 17).