Uit verschillende witte wijnen heb ik dit keer een witte Rioja geselecteerd. Deze stak met kop en schouders boven de andere wat fletse zomerse wijnen uit. Witte Rioja uit Spanje zie je niet zo vaak. Vroeger werd de wijn daar nog vrij ouderwets oxidatief gemaakt. Dat betekent dat de druiven tijdens de vergisting blootgesteld worden aan de buitenlucht. Het resultaat was altijd een wat vergeelde en niet helemaal frisse wijn. Intussen is in Spanje en – zoals ik tijdens mijn vakantie heb gemerkt, ook in Portugal – vergisting in afgesloten roestvrijstalen tanks doorgedrongen. De wijnen zijn hierdoor stukken beter.

Deze witte Rioja is van Baron de Ley, het kwaliteitshuis, waarvan ik eerder een rode Semi-Crianza selecteerde (selectie 21). Bij het proeven noteerde ik: een lekkere terraswijn, bleekgeel, goed doordrinkbaar, mooi fruit en zeker “geen bridgewijn” (wie wel eens wijn drinkt bij het bridgen in het Wijk Voorzieningen Centrum Bolnes weet dat dit een aanbeveling is). De wijn is interessant; er is veel aan te ontdekken. Wat van deze producent verwacht mag worden, wordt waargemaakt; de wijn is heel goed gemaakt en perfect in balans.

Voor informatie over Baron de Ley verwijs ik naar mijn beschrijving van selectie 21. Van de importeur neem ik de volgende informatie over:

• Direct na de handmatige oogst worden de druiven geperst en wordt het sap voor een ongeveer 15 dagen durende vergisting overgestoken op temperatuurgecontroleerde roestvrijstalen vaten (zei ik het niet!).
• Deze wijn is gemaakt van de druivensoorten Viura (ook wel Macabeo genoemd) en Malvasia.
• De wijn is stuivend fris met een exotische neus en heerlijke sappige vruchtenaroma’s, mooie balans en strakke afdronk.
• Heerlijk als dorstlessend aperitief of aan tafel bij rauwe of gekookte zeevruchten.

Sinds een tijdje kom ik in winkels en in de horeca de witte wijn Godello tegen, maar ik heb geen enkel idee hoe die smaakt. Dit keer dus maar eens in de vergelijkende proeverij meegenomen om te proeven of het wat is. De wijn wordt opvallend weinig vermeld in wijn-spijs boeken en in overzichtsliteratuur. Gelukkig heb ik ooit voor studiedoeleinden een reader samengesteld uit verschillende bronnen met daarin een beschrijving van alle druivenrassen die ik tegenkwam. Daarin komt de Godello wel voor.

Godello is van oorsprong een Portugese druif, genaamd Verdelho. Deze wordt verbouwd in Noord-Portugal en vooral op het eiland Madeira. In Spanje, in de appellation Monterrei, in Zuid-Galicië komt deze druif ook voor en heet daar dan Godello. Monterrei ligt tegen de noordgrens van Portugal en ligt dicht bij de Atlantische Oceaan, een voor Spanje koel klimaat dus. Volgens mijn eigen reader was dit ras hier tot voor kort in de vergetelheid geraakt, maar wordt het nu na de herontdekking gepromoot als een van de kwaliteitsrassen van Galicië, samen met Albariño. De Godello houdt van droge bodems en wordt daarom meestal aangeplant op hellingen. De Godello geeft wijnen met veel aroma, vooral florale tonen, een stevig mondgevoel en een complexe smaak. Tot zo ver de boekenwijsheid.

Bij het proeven valt de lekkere zachte, subtiele geur op. De smaak was verwarrend. De wijn smaakt fris, maar is tegelijk heel stevig; een combinatie die niet veel voorkomt en de wijn apart maakt. De afdronk is wat zuivelig, maar dat valt helemaal weg bij het eten. Een echte eetwijn dus. Volgens het etiket is de wijn perfect bij “seafood such as prawns, mussels (komt dat even goed uit: de R zit weer in de maand), scallops and squid. In het Spaans staat er heel wat anders op het etiket, namelijk perfect bij: aperitivos, mariscos o carnes blancas.  Mij lijken vooral de garnalen / gambas goed samen te gaan met deze verrassende wijn.

Lees verder Selectie 24: Godello (niet meer leverbaar!) →