Categoriearchief: rode wijn

Selectie 63: Weingut Leth, Blauer Zweigelt

rode wijn

Uit Oostenrijk komen de rode wijnsoorten, Blauer Zweigelt, Blaufränkisch en Sankt-Laurent. Het lukt mij maar niet ze uit elkaar te houden. In mijn hoofd was de Blauer Zweigelt heel fruitig en dus wel ‘s zomers. Dit blijkt te kloppen. Hierdoor blijf ik nu natuurlijk wel met de vraag zitten hoe de Blaufränkisch en de St-Laurent smaken. Misschien wat voor een volgende keer, want dit keer zijn we bij het proeven volledig gevallen voor de Blauer Zweigelt.

We dronken de wijn licht gekoeld (18 graden) en ontdekten een “fruity”, sappige en makkelijk drinkbare wijn. Ruikt naar donker fruit en heeft op de achtergrond wat aardse tonen, heeft een intense smaak (vlezige kers) en is stiekemweg toch ook wel een stevige wijn. Het alcoholpercentage is 13% en de wijn heeft een behoorlijk lange afdronk. Past goed bij onze huidige zwoele zomeravonden.

De Blauer Zweigelt is de meest populaire rode wijn van Oostenrijk. De Blauer Zweigelt druif is een kruising van de druivensoorten Blaufränkisch en St-Laurent, in 1922 gecreëerd door dr. Zweigelt. Goed gedaan. De Blauer Zweigelt die ik heb uitgekozen komt weer van Weingut Leth uit het Oostenrijkse wijngebied Wagram. Eerder selecteerde ik al eens de Grüner Veltliner van dit huis. Altijd uitstekende wijnen. Waarschijnlijk selecteer ik de volgende keer hun witte combinatie van Riesling en Grüner Veltliner, die dit keer ook op onze proeftafel stond en ons goed beviel. Meer over Leth kan je vinden bij de beschrijving van de Grüner Veltliner op de website (selectie #20)

Selectie 61: Vigneti del Salento, I Muri, Primitivo

rode wijn

Selectie 61 is uit nood geboren. Bij het proeven kon ik niet kiezen tussen een Zinfandel en een Primitivo. Allebei lekker en min of meer hetzelfde. Niet zo verwonderlijk, want verwantschapsonderzoek heeft uitgewezen dat de Amerikaanse Zinfandel dezelfde druif is als de Italiaanse Primitivo. Omdat het dan ook eigenlijk niet meer uitmaakt welke van de twee ik aanbied, heb ik gekozen voor de Zinfandel, louter om ook eens een Amerikaanse wijn te kunnen aanbieden. Niet echt langs de lijnen van de inhoud dus.

Mijn keuze werd al snel afgestraft. De Zinfandel is niet of nauwelijks leverbaar. Dit geldt voor alle Amerikaanse wijnen. Ik heb intussen al verschillende verklaringen gehoord. Zo zegt de een dat het door de Corona-crisis komt en de ander dat het door de Brexit komt. Amerikaanse wijnen gaan eerst naar het VK en blijven daar vervolgens steken. Om deze reden heb ik mijn bestellingen alsnog omgezet naar de Primitivo van Vigneti del Salento.

Primitivo is een van de grote succesnummers uit Puglia, een provincie in Zuid-Italië. Een volle wijn met een zonovergoten karakter en zachte tannines. De wijn wordt gemaakt door Vigneti del Salento, alias het wijnhuis Farnese Vini. Dit is een weliswaar jong, maar groot en toonaangevend wijnhuis uit Italië .

Selectie 60: Zenato, Ripassa (375 ml)

halve fles, rode wijn

De Ripassa van Zenato heb ik al eens, maar dan als hele fles, aangeboden. De beschrijving kan je lezen bij selectie #16 van 4 december 2017. In het kort is de Ripassa het kleine broertje van de topwijn Amarone. Bij Zenato, een echte Italiaanse topproducent, wordt de Ripassa gemaakt van een mix van de gewone basiswijn Valpolicella en de kostbare Amarone. De Ripassa heeft een aroma van gekonfijt fruit en kruiden (kruidnagel). Een stevige body, milde zuren, zachte tannines en een lange afdronk. Past goed bij wild en gegrild en gebraden vlees.

De reden om van deze wijn nu een halfje aan te bieden is dat er van verschillende kanten gevraagd is om ook eens halve flessen aan te bieden. Dat is gemakkelijk als niet iedereen rood of niet iedereen wit drinkt. Een hele fles is dan vaak eigenlijk te groot om open te maken en je blijft altijd met restjes zitten, die dan eigenlijk weer vrij snel moeten worden opgedronken.

Voor deze ronde had ik om maar eens even te proeven twee halfjes uitgekozen, een witte en een rode Bergerac. Dat is mij slecht bekomen. De witte had kurk en de rode was niet veel zaaks. Toen heb ik maar besloten om eerst deze oude bekende Ripassa aan te bieden. Als dit wat wordt, ga ik ook op zoek naar een goed halfje wit.

De Ripassa is niet goedkoop, als hele fles niet en als kleintje dan natuurlijk al helemaal niet. Maar dan heb je wel wat bijzonders.

Selectie 59: Home run, Zinfandel

rode wijn

Zinfandel is een Amerikaanse wijn / druif met een verhaal. Zinfandel of Zin zoals de Amerikanen zeggen is dé puur Amerikaanse, in dit geval Californische, druif. Komt nergens anders voor. Helaas kwam men er in de jaren ’60 achter dat Zin toch wel erg leek op de Primitivo uit de hak van Italië en op de Plavac Mali uit Kroätie. Na lang DNA-onderzoek is vastgesteld dat Zin en Primitivo hetzelfde zijn en er een verwantschap bestaat met Plavac Mali. Niks puur Amerikaanse druif, maar gewoon meegenomen door immigranten.

Uit nieuwsgierigheid heb ik de Primitivo en de Zinfandel naast elkaar geproefd. Het lijkt inderdaad sterk op elkaar, maar er is toch verschil. Hier manifesteert zich het verschil in klimaat, bodem en uiteindelijk ook de wijnmaker. Wij konden eigenlijk maar moeilijk kiezen. Het is allebei lekker, maar de Italiaanse variant is iets meer “wijn” en de Amerikaanse smaakt iets meer richting Hero vruchtensap. Uiteindelijk heb ik, na vele tegenstrijdige opvattingen van mijn familie en de daarom extra ingeschakelde buurman, toch zelf maar gekozen. En wel op het laatst, tijdens het schrijven van dit stukje, met twee proefglazen voor me, heb ik uiteindelijk voor de Zinfandel gekozen.

De nu afgevallen Primitivo ligt qua gebied en smaak dichtbij de NegroAmaro, die ik al eens heb geselecteerd: dezelfde zondoorstoofde zachtheid. De Zinfandel is toch eigenlijk iets heel anders. Een merkwaardige combinatie van klein rood fruit (aardbeien, kersen) en een afdronk waarin ineens een totaal andere smaak naar voren komt, namelijk van kaneel, tabak en leer. Een wijn met twee gezichten, dus best wel apart. Daarnaast is het natuurlijk gewoon leuk een Amerikaanse wijn in het assortiment te hebben. De Italiaanse Primitivo kan altijd nog.

Bij het proeven noteerden we: partywijn, rood voor beginners, Hero cerise, sangria, iets vanille. Kortom – je begrijpt – veel fruit, zachte tannines en zoals gezegd een aparte afdronk. Maar pas op, hoe vriendelijk ook, de wijn heeft 14% alcohol; limonade is echt wat anders.

Over de wijnmaker en wat de producent van de smaak vindt, kan ik eigenlijk niets vinden. Alleen maar beschrijvingen die volgens mij absoluut niet kloppen. Je zal het met mijn proefaantekeningen moeten doen. Eén tip nog: ‘s zomers zou je deze wijn voor het drinken kunnen koelen.

Selectie 57: Intruso, Monastrell Joven

rode wijn

Ook deze rode wijn had ik al eerder geselecteerd voor de september ’20 ronde. Ik heb toen de Gran Passaia voor laten gaan, maar deze wijn van Intruso is eigenlijk net zo lekker, alleen wat zwaarder van karakter. De wijn is gemaakt van de Monastrell-druif, een van oorsprong Spaanse druif, maar die in toenemende mate ook in Frankrijk wordt aangeplant. In Frankrijk heet deze druif Mourvèdre en is heel wat populairder dan de Spaanse Monastrell.

In Frankrijk wordt de Mourvèdre gebruikt in combinatie met Grenache en Syrah, dit leidt tot de zogenaamde GSM-wijnen uit de Pays d’Oc. Ook wordt de druif solo als Mouvèdre aangeboden in de vorm van de beroemde Bandol wijnen (rood en rosé). Voor een goede Bandol betaal je tegenwoordig al gauw tussen 18 en 40 euro; ook voor de rosé. Gelukkig is de Spaanse variant wat prettiger geprijsd.

De Monastrell die ik heb uitgekozen is jong (Joven) en heeft dus nog een fruitig karakter en heeft geen of beperkte houtlagering gehad. De geur is van bessenfruit / bramen, qua smaak komt er iets droppigs / laurier naar boven. De wijn heeft een licht zoetje en zachte tannines. Maar pas op, het gaat hier wel over 14,5% alcohol. De afdronk is lang te noemen. De smaak past bij gerechten met eend, paddenstoel en lamsvlees en gerechten met kruiden zoals tijm en rozemarijn.

De Intruso wijnen worden gemaakt in de wijnstreek Jumilla. Deze streek ligt een beetje landinwaarts tussen Alicante en Murcia. De wijngaarden liggen op een hoogte van 700 tot 850 meter op een zanderige en kalkstenen bodem. De bodem is stenig aan de oppervlakte en bevat weinig voedingsstoffen, maar heeft een geweldige opslagcapaciteit voor water. Het is het koninkrijk van de Monastrell, een druif die zich thuis voelt in deze regio. De gebruikte Monastrell wijnstokken voor deze wijn zijn 40 jaar oud.