Alle berichten van pinotAJ

Selectie 91: Villa St. Anna, Rosso di Montepulciano (halve fles)(Vegan)

Ik ben weer op zoek geweest naar halve flesjes wijn. Eigenlijk voornamelijk omdat mijn halve Ripassa van Zenato (selectie 60) wel erg duur geworden is (€ 10,45). Erg lekker, maar relatief veel geld voor een half flesje. Nu zijn halfjes altijd vrij duur, omdat vaak alleen de duurdere wijnen ook in halfjes worden aangeboden. Gelukkig heb ik nu weer een nieuwe gevonden die wat vriendelijker geprijsd en toch ook lekker is.

Het gaat om een Rosso di Montepulciano  uit Toscane. Ik heb deze in huis gehaald om even voor te proeven. Geen straf. Helaas vond ik het zo lekker dat ik er in een zondagmiddag al doorheen was en helemaal vergat een proefnotitie te maken. Ik kan dus alleen maar zeggen dat de wijn makkelijk weg drinkt. Verder doe ik dan maar een beroep op de beschrijving van de leverancier.

De wijnmakerij Villa Sant Anna is al ongeveer tweehonderd jaar in eigendom van de familie Simona Ruggeri Fabroni. Hier heerst wijnmaker Roberto Ferrini in de kelder, een ervaren vakman die tot het selecte groepje van beste wijnmakers van Italië behoort en herhaaldelijk is uitgeroepen tot de beste oenoloog van Italië.

De wijngaarden voor deze fraaie authentieke typische Toscaanse wijn liggen in de heuvels van Montepulciano op een hoogte van  250/300 meter kijkende naar het Zuidoosten. De Villa Sant Anna Rosso is het jonge broertje van de Vino Nobile en is een blend van 80% Sangiovese en 20% Cabernet  Sauvignon, Merlot, Canaiolo, Mammolo, Colorino. Rijping vindt plaats in eikenhouten vaten gedurende 10 maanden; in de fles daarna nog eens 8 maanden.

Afgebeeld is de 750 ml fles

Deze sappige wijn heeft de geur en smaak van zwarte kersen. De smaak wordt aangevuld met kruiden en hout, rijpe tannine. De Rosso di Montepulciano heeft een serieuze diepgang en persoonlijkheid. Donkere kersen, pruimen, menthol, tabak en zoethout zijn enkele van de vele tonen die we vinden in deze grote, rijke Rosso. Er is hier geen tekort aan persoonlijkheid. Deze Rosso heeft de structuur voor een geweldig drinkvenster. Heel veel wijn voor een betaalbare prijs. Al na het ontkurken ruik je de Toscaanse heuvels. 

Selectie 90: Bardos, Rueda Verdejo

In mijn assortiment is de Verdejo uit Rueda verdwenen; niet meer leverbaar. Lang heb ik gezocht naar een waardige vervanger, maar steeds bleek bij het proeven dat er onvoldoende smaak te beleven viel. Na stug volhouden heb ik er dan nu weer een gevonden, de Rueda Verdejo van Bardos. Deze  wijn is lekker fris en gul, met een prettig aroma van peer en een klein bittertje in de afdronk. Goed gemaakt, smaakvol en niet te duur, wat wil je nog meer.

De wijn komt van het huis Bardos, waarvan ik eerder (selectie 42) een rode crianza uit de Ribera del Duero selecteerde, een van mijn betere wijnen. Wijn maken kunnen ze daar wel.

Even een stukje van het internet: We ruiken direct geuren van ananas en passievruchten. Bij het inschenken zien we een heldere kleur met groene schittering. Zeer uitnodigend, hetzelfde als de geur van deze wijn. Heerlijke aroma’s van perzik en meloen, maar ook passievruchten en citrus fruit hebben de boventoon. In de smaak verfijnd en fris, mooi boeket aan wit en citrus fruit. Tegen de wangen aan wat nuances van appel en limoen met daarbij wat groene kruiden. Het is gewoon een feest om te drinken en deze wijn zal nooit vervelen. Met dit laatste kan ik het helemaal eens zijn; een mooie doordrinkwijn voor alledag.

Selectie 89: The Fish Wives Club, Merlot

Omdat velen met mij de Sauvignon Blanc van The Fish Wives Club uit Zuid-Afrika (selectie 81) een heel lekkere wijn vinden, was ik benieuwd naar de rode wijnen die zij ook maken. Als je weet wat lekker wit is, zal je ook wel lekker rood kunnen maken. Eerst maar eens de Merlot ingeslagen en geproefd.

Precies wat te verwachten viel, een makkelijke en toegankelijke wijn. De kleur is prachtig, robijnrood of zoals de Italianen dit noemen, grenato, granaatappelrood. In de geur klein rood fruit, zoals aardbeien, frambozen, kersen. Ook zijn pruimen te herkennen; fietspetten noemden wij die vroeger thuis als ze in de tutti frutti zaten. Zachte, zo niet vrijwel afwezige tannines en milde zuren. Bijna limonade, zoals de fruitige Beaujolais-wijnen dat ook kunnen hebben, maar dan wel met serieuze alcohol. Geen wijn voor mensen die van stroeve, tannine-rijke wijnen houden. Dit is meer voor op het terras; een makkelijk drinkbare eenvoudige niets-aan-de-hand wijn.

Een beetje terugkoelen werkt bij deze wijn goed. Lekker voor bij de barbecue of bij pizza of gewoon op een feestje.

Het is interessant de tekst achterop de fles te lezen. The Fish Wives Club is een bedrijf van een ex marketing/reclameman. Nou die kan er wat van als het op schrijven aankomt. Volgens hem moeten we onder meer “mystery” verwachten. Leuke tekst, maar je vraagt je wel af of dit nog over wijn gaat.

Selectie 88: La Guardiense, Falanghina

Mijn importeur maakte mij attent op dit nieuwe wijnhuis in zijn stal, La Guardiense. Een bedrijf uit Campanië ten noordoosten van Napels. Van deze wijnmaker proefde ik o.a. deze Falanghina, die in hun wijngaard genaamd Janare is aangeplant. Een witte wijn van een voor mij totaal onbekende druivensoort. Het blijkt een echt autochtoon Italiaans ras te zijn, zoals er zo veel zijn in Italië. Italië heeft rond de 500 eigen druivensoorten, wat meer is dan in Frankrijk, Spanje en Griekenland samen. Het is voor mij, geloof ik, dan ook geen schande dat ik er nooit van gehoord had.

Na enig spitwerk blijkt de Falanghina een van de oudste Romeinse druivenvariëteiten te zijn, basis van de antieke Falerno; waarschijnlijk van Griekse afkomst (Phalanga). De soort geeft middelgrote trossen en levert in het zuiden van Italië opvallend frisse en levendige wijnen. De druif gedijt het best op de heuvelruggen rond Napels (Flegrea).

Allemaal leuk en aardig, maar eerst de kurk eraf en proeven. Bingo!, wat een aparte en lekkere wijn. Een zachte, ronde wijn, geurend naar appel, peer en perzik. Zeer toegankelijk en prettig drinkbaar met een intense smaak en een drogende afdronk.

De wijn gaat goed bij “hors d’oeuvres and seafood or vegetable dishes; excellent with white meats; perfect with soft cheeses; intriguing combination with Neapolitan pizza”. Hier citeer ik de wijnmaker zelf maar, want ik moet dat zelf allemaal nog uitproberen. Gezien de smaak echter, geloof ik dit onmiddellijk. Wat ook veel in beschrijvingen voorkomt, is een goede smaakcombinatie met salade caprese.

Selectie 87: Pradorey, Rosado

Helemaal tegen mijn gewoonte in heb ik deze wijn nog niet geproefd. Ik heb sinds het uitkomen eergisteren van de resultaten van het rosé wijnconcours van het vakblad Perswijn nog geen tijd gehad deze wijn in huis te halen en te proeven. Maar ik ben er van overtuigd dat dit een kwalitatief zeer goede wijn is, tegen een schappelijke prijs. Dit komt in de eerste plaats door de wijnstreek. De wijn komt uit de Ribera del Duero, op dit moment de streek waar de beste Spaanse wijnen vandaan komen. In de tweede plaats staat het wijnhuis voor kwaliteit. De wijn komt van Pradorey, een wijnhuis dat in een ander wijnconcours van Perswijn voor witte wijnen dit jaar de eerste prijs won (deze wijn ga ik in het najaar aanbieden). Tenslotte vertrouw ik de jury van Perswijn bij het toekennen van de derde prijs. Ik ga blind af op de beschrijving van de wijn in het juryrapport. Deze beschrijving neem ik hieronder integraal over.

Gelukkig! In Spanje zijn nog bedrijven die de durf hebben rosé te maken met veel kleur, zoals Pradorey in Ribera del Duero. Niks mode, maar gewoon kracht en smaak. Pradorey is een grote bodega in de streek, met een hele serie rode wijnen, ook in het luxe prijssegment. Logisch, daar is Ribera del Duero ook vermaard om. Maar rosé mag niet ontbreken. Hier is gekozen voor een wat langer schilcontact en gisting op de eigen gisten, waardoor de wijn veel meer kleur heeft dan we tegenwoordig gewend zijn. Hij is gemaakt van merlot en tempranillo, elk voor de helft. Merlot rondt de tempranillo in deze blend mooi af en geeft hem een zacht karakter. Ook bijzonder is de rijping op barriques (houten vaten, AJ) gedurende twee maanden, wat je in de geur duidelijk merkt. Het overheerst niet, vinden we, maar je moet er wel van houden, het levert een ander type rosé op. Meer iets voor bij de maaltijd dan als aperitief. Maar wel een mooi en bijzonder glas.

Proefnotitie:   Geur: open, toast, houttoets, kruidig, bessen, kersen.

                        Smaak: rond, sappig, hout, kracht, goede frisheid, zuren, lengte.

Zo ziet de rosado er uit. Apart toch.

Aan het juryrapport valt voor mij niet veel aan toe te voegen. Alleen nog de notitie van de importeur:

De druiven worden op rijpheid geselecteerd en handmatig geoogst. Na een korte inwerking op de schillen worden de druiven geperst en volgt een spontane eerste vergisting.
De wijn is vrij intens voor rosé, bijna frambozen rood, helder en schitterend. In de neus zeer aromatisch, veel rood fruit met een elegant getoast aroma en een lichte vanille toets van de houtrijping. In de mond vol en romig met ook weer klein rood fruit, vlezig met een mooi niet te dominant zuurtje. Lekker bij gekruide vistartaar, krab, tonijn, gegrilde vette vis als zalm, pikante kipgerechten, pasta’s en risotto.