Alle berichten van pinotAJ

Selectie 56: Weinhaus Steffen, Weissburgunder

Deze wijn ben ik tegengekomen toen ik de wijn selecteerde voor de septemberronde van vorig jaar. Lekker, maar omdat het toen nog behoorlijk zomerde, heb ik besloten een tijdje met deze wijn te wachten. Het is een Weissburgunder uit de Moezelstreek (ten oosten van de steden Luxembourg en Trier), uit Trittenheim. Weissburgunder is hetzelfde als de wat zuidelijker in de Elzas verbouwde Pinot Blanc, de aspergewijn.

De wijn is bleekgeel, maar toch vol van smaak. Het is een makkelijk drinkbare, droge en zachte wijn, die ruikt naar honing. De fabrikant geeft als smaken aan: appel, kweepeer, zwarte kers en peer. Die appel en die peer, daar kan ik me wel in vinden. De wijn is goed te combineren met asperges (maar daar moet nog even op gewacht worden), met zachte kazen, met kip en met vis.

Weinhaus Steffen werd in 1794 opgericht door de ‘Steffen Schmitt’ familie in Trittenheim, een dorpje in de Moezelvallei. Het huis bestaat dus al even. Volgens bronnen is er na 1945 hard gewerkt door de broers Johann en Peter Steffen om het bedrijf uit te breiden (in de paar jaar daarvoor hadden zij waarschijnlijk andere zaken aan hun hoofd). Met meer dan 200 jaar geschiedenis is dit familiebedrijf nu een gevestigde naam in de wijnwereld.

Selectie 55: Quady, Black Muscat, Elysium

Als klap op de vuurpijl heb ik dit keer ook een dessertwijn geselecteerd. Het is Corona-tijd en je wil tenslotte wel eens wat. Er viel overigens niet veel te selecteren, want ik ken deze wijn al jaren. In de horeca wordt deze wijn vaak als een soort verrassing aangeboden. Dit kan, omdat je bij een dessertwijn toch meestal een witte wijn verwacht, terwijl de Elysium rood is.

De Elysium komt uit de Verenigde Staten (Californië) en is gemaakt van de druif Black Muscat. In Europa schijnt dit Muscat Hamburg te heten, maar ook dan blijft het een onbekende druif. De wijn is versterkt met alcohol tot 15 %. Merkwaardig genoeg is daar niets van te merken. Het is een opvallend frisse en opwekkende wijn ter afsluiting van de maaltijd. Hij is wel zoet, maar door de frisheid is dat zeker niet overheersend. De wijn is te typeren met fris klein rood fruit (aardbei, aalbes, framboos, kers).

Let op: het gaat hier om een halve fles (375ml). En … let ook op: de truc van een dessertwijn is dat deze zoeter moet zijn dan het dessert zelf. Gebruik daarom in geen geval poedersuiker op het dessert. Dit is de dood voor elke dessertwijn (het zuur gaat dan overheersen). De wijn gaat goed bij desserts met fruit / bosvruchten en bij pure chocola of desserts daarvan. Ik ben een tijdje op pad geweest om een bijpassende bonbon te zoeken. Die heb ik ook gevonden, maar ik ga die er toch maar niet zelf bij verkopen. Te ingewikkeld. Maar als “Geheimtip” voor de liefhebber: bij Chocoholic te Rotterdam, Goudsesingel 212 kan je de perfecte bijpassende bonbon krijgen: pure chocola met aardbei- en balsamicosmaak.

De prijs van de Elysium van Quady is voor een flesje van 375 ml niet gering, maar dan heb je ook wat bijzonders en verrassends. Bestellingen zijn mogelijk vanaf 1 fles. Aarzel niet om een kleine hoeveelheid te bestellen.

 

Selectie 54: Salwey, Spätburgunder

Voor rood ben ik op zoek gegaan naar een oude favoriet van mij, de Spätburgunder van Salwey. Deze heb ik ooit ergens gedronken. De gelegenheid ben ik vergeten, maar de wijn nooit. Dus eerst op zoek naar een leverancier en vervolgens nog maar eens geproefd. Ik had deze wijn niet voor niets onthouden. Echt wel een feestelijke wijn.

Eerst over Spätburgunder. Dat is de Duitse naam voor Pinot Noir, de druif waar de rode Bourgogne-wijnen van gemaakt zijn. Is dus hetzelfde, maar smaakt meestal anders. Eerlijk gezegd zijn de Duitse Spätburgunders meestal lekkerder dan de Franse Pinot Noirs. Ze zijn iets voller van smaak. In Duitsland komen de Spätburgunders voornamelijk uit de Ahr-vallei, de Pfalz of uit Baden.

De Spätburgunder van Salwey (uit Baden) heeft een mooie doorschijnende kleur (net zoals alle wijnen van Pinot Noir) en een subtiele geur van bessenfruit. Waarom weet ik niet, maar voor mij heeft het een geur waaraan ik eindeloos kan blijven snuffelen. De smaak is goed in balans en aan de frisse kant. Een goed doordrinkbare wijn die een prettig gevoel geeft. Vrouwlief noemt het qua smaak “een rode witte wijn” en dat is een compliment, want zij is liefhebber van witte wijn. Dit oordeel is begrijpelijk, want de tannines zijn zacht en de zuren zijn mild. De afdronk is lang. Door de kleur verwacht je een lichte wijn, maar het alcoholpercentage van 13 vertelt een ander verhaal.

Vroeger hadden wij zo’n mandje voor op tafel, waarin dan schuin een fles rode Bourgogne lag. Dit kwam alleen tevoorschijn bij feestelijke maaltijden. Hiermee wilde je laten zien dat je echt wel wist hoe het hoorde. Intussen hebben de wijnen minder bezinksel, waardoor een mandje eigenlijk niet meer nodig is. Deze wijn echter leent zich wel voor een mandje, maar dan om het luxe karakter te onderstrepen. Gebruik deze wijn bij gans (wordt in Duitsland veel gegeten), kalkoen of kwartel en rundvleesgerechten, zoals beef Wellington of boeuf bourguignon. Ook bij wildgerechten past het goed: wilde eend, patrijs, haas of konijn.

De wijnmaker is Salwey. Ook Salwey is lid van de VDP. Dat is altijd het keurmerk voor kwaliteit. Ik citeer maar even de importeur: “Een van de meest fameuze wijnhuizen uit Baden is Weingut Salwey. Het wijnhuis wordt vooral gewaardeerd om zijn fenomenale wijnen afkomstig van Grau-, Weiß und Spätburgunder, die stuk voor stuk behoren tot de beste wijnen van Duitsland”. Ik vind het eigenlijk wel een eer om een wijn van Salwey in mijn assortiment te hebben.

Selectie 53: Van Volxem, Saar Riesling

Ik ben al een tijdje bezig met het selecteren van een goede Riesling. Dit, omdat Riesling weer helemaal in is en een wijnsoort is, waarbij veel te ontdekken en te genieten valt. Riesling is de meest noordelijk aangeplante druif en was, door een gebrek aan zonne-uren, vroeger vaak aan de zure kant. De Duitsers compenseren dat voor een deel door de druivenstokken op steile zuidhellingen te planten, waardoor van elke zonnestraal wordt geprofiteerd. Gelukkig helpt de klimaatverandering intussen ook een handje met hogere temperaturen en langere zomers. De scherpste randjes qua zuur zijn er af en de Rieslings worden zelfs steeds ronder van smaak.

Ik ben uitgekomen bij een wijn uit het gebied Mosel-Saar-Ruwer ten oosten van Luxemburg, in het bijzonder een wijn die langs de rivier de Saar verbouwd wordt. De wijnbouwer is Van Volxem, lid van het VDP (Verband Deutscher Prädikatsweingüter). Deze vereniging bestaat uit zo’n 200 Duitse top-wijnbouwers. Het lidmaatschap van deze vereniging staat borg voor kwaliteit. Bij de strenge vijfjaarlijkse controles worden er steevast leden uitgeschreven en komen er soms ook weer nieuwe bij.

De wijn is de zogenoemde Saar Riesling. Deze is van goede kwaliteit, niet extreem duur en is eventueel makkelijk te bewaren (een goede Riesling uit de Saar haalt de 20 jaar wel; dat moet ik nog maar eens zien te halen). De wijnen van Van Volxem starten bij zo’n 12 Euro (wat voor een goed gemaakte Riesling heel goedkoop is) en lopen zelfs door tot 99 Euro per fles. Dat laatste wil ik jullie niet aandoen, ook omdat ik van de door mij gekozen Saar Riesling al heel blij word.

De wijn is licht goudgeel van kleur, ruikt verfijnd en bloemig naar vlierbloesem en honing. De wijn heeft finesse en veel smaak, is medium-bodied en net off-dry met een lange afdronk. De zuren zijn mild en de wijn is licht qua alcohol (12%). De wijn is goed te combineren met zuurkool, Aziatische gerechten, sashimi en sushi, ceviche, schaal- en schelpdieren, geroosterd brood met gerookte makreel en natuurlijk Coq au Riesling. Past ook goed bij romige en frisse kazen.

Van Volxem uit Wiltingen staat bekend als de beste producent van het Saargebied. De wijngaarden en wijnen worden alom hoog gewaardeerd. Zoek maar op. Bekijk ook even de prachtige foto’s op https://vanvolxem.com/en/produkt/saar-riesling/ De wijngaarden zijn heel oud en ooit in het bezit geweest van een Jezuïten-klooster. De huidige eigenaar sinds 2000 is Roman Niewodniczanski. Deze heeft een sterke drang tot kwaliteit en heeft daarvoor forse investeringen gedaan. De oogst is steeds laat en wordt in verschillende fasen eind oktober / november handmatig binnengehaald.

Selectie 52: Cielo e Terra, Rosso Toscana, Gran Passaia

Bij het selecteren van de wijn voor september heeft bij mij een rol gespeeld dat ik dit jaar mijn jaarlijkse septemberreisje naar Italië moet missen. Al mijmerend over groene heuvels bedacht ik mij dat ik nog nooit een wijn van de Sangiovese druif heb aangeboden. En dat terwijl heel Italië er vol mee staat en ik dat toch wel een erg lekkere druivensoort vind. Denk aan benamingen als Chianti, Brunello, Rosso di Montalcino en je ruikt en proeft het kersenfruit.

Op zoek naar Sangiovese kwam ik uit bij de Rosso Toscana van de producent Cielo e Terra, genaamd Gran Passaia. Dat Passaia verwijst naar het indrogen van druiven, alvorens te vergisten, zoals ook bij bijvoorbeeld Amarone gebeurt.

De wijn heeft een dieprode kleur, wat Italianen Grenato (granaat) noemen. Hij ruikt licht zoetig naar noga en Engels drop (maar dit zijn geen wijntermen). De tannines zijn zacht, de zuren zijn mild en de wijn is licht zoetig en heeft de kenmerkende kersensmaak. Nou, als je wil mijmeren over Italië dan ben je bij deze wijn aan het goede adres. Ik krijg onmiddellijk beelden van buiten eten, dampende pizza’s en mooie nazomers.

De fles is een verhaal apart; zelden zo’n zware fles gehad. Dit wordt gedaan om de kwaliteit van de wijn te onderstrepen, maar dat is in dit geval eigenlijk niet nodig. Ik vind hem zo ook wel goed.

De producent Cielo e Terra is opgericht in 1908 door wijnboeren uit de Veneto-streek. Door het grote volume kan een constante kwaliteit en een prettige prijs worden gegarandeerd.