Categoriearchief: rode wijn

Selectie 91: Villa St. Anna, Rosso di Montepulciano (halve fles)(Vegan)

Ik ben weer op zoek geweest naar halve flesjes wijn. Eigenlijk voornamelijk omdat mijn halve Ripassa van Zenato (selectie 60) wel erg duur geworden is (€ 10,45). Erg lekker, maar relatief veel geld voor een half flesje. Nu zijn halfjes altijd vrij duur, omdat vaak alleen de duurdere wijnen ook in halfjes worden aangeboden. Gelukkig heb ik nu weer een nieuwe gevonden die wat vriendelijker geprijsd en toch ook lekker is.

Het gaat om een Rosso di Montepulciano  uit Toscane. Ik heb deze in huis gehaald om even voor te proeven. Geen straf. Helaas vond ik het zo lekker dat ik er in een zondagmiddag al doorheen was en helemaal vergat een proefnotitie te maken. Ik kan dus alleen maar zeggen dat de wijn makkelijk weg drinkt. Verder doe ik dan maar een beroep op de beschrijving van de leverancier.

De wijnmakerij Villa Sant Anna is al ongeveer tweehonderd jaar in eigendom van de familie Simona Ruggeri Fabroni. Hier heerst wijnmaker Roberto Ferrini in de kelder, een ervaren vakman die tot het selecte groepje van beste wijnmakers van Italië behoort en herhaaldelijk is uitgeroepen tot de beste oenoloog van Italië.

De wijngaarden voor deze fraaie authentieke typische Toscaanse wijn liggen in de heuvels van Montepulciano op een hoogte van  250/300 meter kijkende naar het Zuidoosten. De Villa Sant Anna Rosso is het jonge broertje van de Vino Nobile en is een blend van 80% Sangiovese en 20% Cabernet  Sauvignon, Merlot, Canaiolo, Mammolo, Colorino. Rijping vindt plaats in eikenhouten vaten gedurende 10 maanden; in de fles daarna nog eens 8 maanden.

Afgebeeld is de 750 ml fles

Deze sappige wijn heeft de geur en smaak van zwarte kersen. De smaak wordt aangevuld met kruiden en hout, rijpe tannine. De Rosso di Montepulciano heeft een serieuze diepgang en persoonlijkheid. Donkere kersen, pruimen, menthol, tabak en zoethout zijn enkele van de vele tonen die we vinden in deze grote, rijke Rosso. Er is hier geen tekort aan persoonlijkheid. Deze Rosso heeft de structuur voor een geweldig drinkvenster. Heel veel wijn voor een betaalbare prijs. Al na het ontkurken ruik je de Toscaanse heuvels. 

Selectie 89: The Fish Wives Club, Merlot

Omdat velen met mij de Sauvignon Blanc van The Fish Wives Club uit Zuid-Afrika (selectie 81) een heel lekkere wijn vinden, was ik benieuwd naar de rode wijnen die zij ook maken. Als je weet wat lekker wit is, zal je ook wel lekker rood kunnen maken. Eerst maar eens de Merlot ingeslagen en geproefd.

Precies wat te verwachten viel, een makkelijke en toegankelijke wijn. De kleur is prachtig, robijnrood of zoals de Italianen dit noemen, grenato, granaatappelrood. In de geur klein rood fruit, zoals aardbeien, frambozen, kersen. Ook zijn pruimen te herkennen; fietspetten noemden wij die vroeger thuis als ze in de tutti frutti zaten. Zachte, zo niet vrijwel afwezige tannines en milde zuren. Bijna limonade, zoals de fruitige Beaujolais-wijnen dat ook kunnen hebben, maar dan wel met serieuze alcohol. Geen wijn voor mensen die van stroeve, tannine-rijke wijnen houden. Dit is meer voor op het terras; een makkelijk drinkbare eenvoudige niets-aan-de-hand wijn.

Een beetje terugkoelen werkt bij deze wijn goed. Lekker voor bij de barbecue of bij pizza of gewoon op een feestje.

Het is interessant de tekst achterop de fles te lezen. The Fish Wives Club is een bedrijf van een ex marketing/reclameman. Nou die kan er wat van als het op schrijven aankomt. Volgens hem moeten we onder meer “mystery” verwachten. Leuke tekst, maar je vraagt je wel af of dit nog over wijn gaat.

Selectie 84: Ernst Gouws, Cabernet Sauvignon / Merlot

Voor deze selectie heb ik een aantal Bordeaux-blends vergeleken. De Bordeaux-blend of mix bestaat altijd minimaal uit Cabernet Sauvignon en Merlot. Soms wordt dit nog aangevuld met Petit Verdot en/of Cabernet Franc. De mixen buiten het Bordeaux-gebied bestaan meestal uitsluitend uit Cabernet Sauvignon en Merlot. De mix die ik nu heb gevonden heeft 85% Cabernet en 15% Merlot en is daarmee vergelijkbaar met een Bordeaux van de linkeroever van de Garonne, zeg maar met een Medoc-achtige stijl.

De wijn heeft een diepe rode kleur en heeft een vrij intense geur en smaak. Een impressie van zwarte bes en pruimen voert de boventoon. Een stevige, bijna stroperige wijn met zachte tannines en zachte zuren; de afdronk is vrij lang te noemen. Al met al een heel toegankelijke en sappige wijn, die zijn naam The Enthusiast eer aan doet. Ik kan hier ook enthousiast van worden.

De wijn komt uit Zuid-Afrika en wordt gemaakt door Ernst Gouws, afkomstig uit een eeuwenoude familie van Franse wijnmakers die zich vanaf 1694 in Zuid-Afrika hebben gevestigd. Na een leertijd in Duitsland en in Zuid-Afrika heeft Ernst in 2004 zijn eigen bedrijf opgericht in Stellenbosch.

Selectie 82: Finca Milena, Tempranillo / Syrah

Bij het selecteren van de witte Spaanse Verdejo, die het dus niet geworden is, had ik ook een paar voor mij onbekende Spaanse rode wijnen uitgekozen. Deze bevielen mij een stuk beter dan de witte. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij een organische wijn uit Castilla / La Mancha, het wijngebied onder Madrid. Dit is het land van de man van La Mancha, Don Quichot. De wijn is niet zo gek als de ridder uit die streek, maar de prijs wel. Voor € 5,75 heb je een prima wijn.

Eigenlijk ben ik voornamelijk gevallen voor de geur van deze wijn. Hier kan je eindeloos aan snuffelen. Je ruikt veel donker fruit met op de achtergrond wat zwaardere tonen zoals tabak en leer. De wijn drinkt makkelijk weg, maar heeft toch wel voldoende body en ook de nodige tannines. Ik noem dat altijd een wijn-wijn; je merkt wel dat je wijn zit te drinken, geen slappe zoete hap.

De wijn is organisch gemaakt, dus met zo min mogelijk bestrijdingsmiddelen. Het is een blend van de Tempranillo (zoals in de Rioja en de Ribera del Duero) en Shiraz, de krachtig ruikende Franse druif (zoals bijvoorbeeld in Hermitage en Gigondas). Een deel van de wijn wordt opgevoed in houten vaten. De houttonen zijn mooi versneden en voeren niet de boventoon. De afdronk is zacht en redelijk lang.

Selectie 80: Pietroso, Rosso di Montalcino

Voor een feestelijke rode wijn heb ik weer eens in mijn geliefde Italië (het land, niet de politiek) gezocht. Door een recente wijnproeverij kwam ik op het idee een van de betere Toscaanse wijnen aan te bieden, uit het dorp Montalcino in het Zuiden van Toscane. Uit Montalcino komt de cultwijn Brunello, maar die is tamelijk overprijsd (40 tot 60 euro is geen uitzondering). Een betere prijs/plezier verhouding heeft de iets lager geklasseerde wijn uit dit dorp, de Rosso di Montalcino.

De Rosso is voor 100% gemaakt van Sangiovese-druiven. De kleur is doorschijnend (wat niet wil zeggen dat het een lichte wijn is) en granaatappelrood. De geur doet denken aan rood fruit en kersen. De smaak is verfijnd en elegant. De wijn drinkt door zijn zachte tannines makkelijk, heeft heel lichte en goed versmolten houttonen en heeft een zeer lange afdronk. Het is zoals zo veel Italiaanse wijnen, wel echt een eetwijn. Past goed bij rood vlees, lam, wild, paddenstoelen, ossenstaart, gegrilde steaks en oude kaas.

Ik haal Hamersma ook maar even aan, die de jaargang 2017 van de Rosso van Pietroso met een 9 bekroonde. Hoor je het ook eens van een ander. “Je kunt natuurlijk je huis en aandelen verkopen en een Brunello di Montalcino aanschaffen. Verstandige liefhebbers weten echter beter en genieten Rosso di Montalcino. Minder duur, minder hout en altijd wellevend en charmant oudmodisch. Rood fruit, herfstzon. Ingetogen doch levendig van smaak, met fijne zuren en zachte tannines. En jawel, zelfs wat hout, maar een bescheiden vleug, want die vaten van 3000 liter groot zijn niet zo opdringerig met hun vanilleparfum en houtzagerijgeuren, doch geven slechts wat voorname ondertimmering van deze sjiek smakende Rosso op Brunelloniveau.”

Wijnboerderij Pietroso ontstond in 1970 in Montalcino dankzij de passie van wijnmaker Domenico Berni. Het bedrijf beslaat 13 hectare. De wijngaarden zijn volledig beplant met Sangiovese druiven. De hoogte waarop de wijngaarden zich bevinden varieert tussen de 350 en 450 meter boven zeeniveau, waardoor de druiven geleidelijk rijpen. Dit is belangrijk, omdat de zomers steeds heter en droger worden. De druiven worden in de zomer grondig uitgedund en volledig handmatig geoogst in oktober.