Het schiereiland Setúbal in Portugal, net onder Lissabon, is bekend om zijn dessertwijn. Maar er komen nog meer wijnen vandaan. Zo komt de geselecteerde rode wijn dit keer uit de wijnregio Setúbal. Met een beetje naspeuren ben ik er achter gekomen dat de wijnregio Setúbal veel groter is dan het schiereiland alleen. De witte wijn die ik dit keer heb geselecteerd komt ook uit de wijnregio Setúbal (daar zit de producent), maar de wijngaarden liggen niet op het schiereiland, maar bij Porto Côvo. Dat ligt zo’n 130 km ten zuiden van het schiereiland aan de kust.

Wijngaarden aan de kust produceren altijd hele frisse wijnen. Dat geldt ook voor deze. De gebruikte druivensoorten zijn Fernão Pires (80%) en een beetje Muskaat (20%) voor de fruitigheid. De Fernão Pires is de meest aangeplante witte druivensoort in Portugal. Vast nooit van gehoord, maar dat geldt voor de meeste Portugese druivensoorten. Dit komt niet alleen doordat dat we niet zo veel weten van Portugal, maar ook omdat er daar altijd heel veel synoniemen in omloop zijn voor een druif. Zo is de Fernão Pires ook bekend onder de namen Camarate, Fernam Pires, Fernan Piriz, Fernão Pirão, Fernão Pires do Beco, Gaeiro, Gaieiro, Maria Gomes en Molinha. Uit Argentinië en uit Spanje komt de Torrontés, wat genetisch ook dezelfde druif is.

De Fernão Pires geeft frisse, fruitige en spicy ruikende wijnen. Ik noteerde de geur van groene appel, citrus en lychee. De wijn drinkt makkelijk en licht en is zeer dorstlessend. Je hebt de neiging grote slokken te gaan nemen. Wat mij betreft ideaal bij een visje of als dorstlesser op een terrasje in de zon.

De wijn wordt gemaakt door de Cooperativa Agrícola Santo Isidro de Pegões, een coöperatie die met haar wijnmaker Jaime Quendera veelvuldig prijzen wint. Deze wijn heeft een gouden medaille behaald bij de Berliner Wein Trophy en bij de China Wine & Spirits Awards, beide in 2016.

Kortom, een lekkere frisse wijn en … voor weinig geld.