Het moest er een keer van komen, een Chardonnay als geselecteerde wijn. Dat krijg je als je op zoek gaat naar de wijnen van de Bourgogne (witte Chardonnay en rode Pinot Noir) of – ook wel eens leuk – Amerikaanse wijnen (ook hier witte Chardonnay en rode Zinfandel). De Zinfandel was voor mij niet makkelijk te krijgen. Daarom gezocht naar de Bourgondiërs. Wijnen uit de Bourgogne zijn eigenlijk veel te duur, maar gelukkig wordt in veel andere wijngebieden een graantje meegepikt.
Ik heb vier verschillende Chardonnay’s in huis gehaald om ze naast elkaar te proeven. Vaak vind ik Chardonnay’s een beetje log en zwaar. Voor mij is een Chardonnay pas lekker als hij ook fris is; zoals bijvoorbeeld de Pouilly Fuissé. Maar dan zit je al snel op zo’n € 23,- per fles. Daarom heb ik Chardonnay’s van buiten de Bourgogne geprobeerd, die toch – zoals de Fransen zeggen – een zekere fraîcheur in hun beschrijving beloven. Drie Franse en een Zuid-Afrikaanse wijn zouden het in zich moeten hebben.
De Chardonnay van La Villette kwam als beste uit de bus. Geen overmatige bak hout, fris en toegankelijk, wat mij betreft. Goed te drinken als aperitief en ook lekker bij zeevruchten, witvis, gegrilde vis, kip, salades en zachte kazen. Drinktemperatuur: 8-10°C (even van te voren uit de koelkast halen dus).
licella, Valpolicella Superiore, Ripasso, Amarone en Recioto (dessertwijn). Alle Valpo’s zijn gemaakt van een mix van de druivensoorten Corvina, Molinara en Rondinella. De gewone Valpolicella’s zijn lange tijd van zeer matige kwaliteit geweest. Door een kwaliteitsslag, onder andere door een lager rendement (minder druiven van de stokken halen) is de kwaliteit aanmerkelijk verbeterd.
